Heinlein, Robert A. - Farmer in the Sky

Gelezen: april 2011

Mijn vijfde Heinlein en ik ga voort. Dit is een van zijn vroegere werken uit 1950 en is bedoeld als jeugdboek. En dat merk je. Het is veel minder filosofisch van aard als de andere boeken die ik van hem las en meer pure science fiction.

De maan Ganymedes bij Jupiter wordt gekoloniseerd door de mens, mede vanwege voedselgebrek op aarde. Farmer in the Sky is het verhaal van Bill Lermer en zijn vader George, die het avontuur aangaan. Heel realistisch beschreven, alsof het zomaar zou kunnen. Het is afzien voor hen. Bill moet vanuit het niets op een planeet die met mensgemaakte hulpmiddelen bewoonbaar wordt gemaakt voor de mens, een boerderij opzetten. Dat wordt bijzonder inventief en geloofwaardig beschreven.

Toen Heinlein dit schreef, was er nog maar heel weinig bekend over de omstandigheden op de manen van Jupiter. Als we ons dit realiseren is het des te wonderbaarlijker om te zien dat Heinlein in zijn beschrijving van dit avontuur, heel aardig in de buurt van de werkelijkheid komt. Ook is de stijl weer typisch Heinlein, met haarscherpe uitspraken en metaforen. In een gesprek tussen vader en zoon valt de term ‘ecology’. "The dictionary says ecology is 'the science of the interrelations of living organisms and their environment'. That doesn’t get you much, does it? It’s like defining a hurricane as a movement of air."

Het leven is hard, maar Bill voelt zich thuis op Ganymedes. Zijn stiefzusje, Peggy, evenwel kan niet overleven in de lage zwaartekracht en de andere samenstelling van de lucht. Zij moet de meeste tijd in een luchtdichte kamer verblijven, met zwaartekracht en luchtdruk naar aardse waarden. Voortdurend hangt de optie in de lucht om het hele avontuur de rug toe te keren en terug te gaan naar aarde. Na een hevige maanbeving valt het systeem uit dat de planeet bewoonbaar maakt. De normale temperaturen van meer dan 100 graden onder nul maken veel slachtoffers onder de kolonisten. Bill en George zijn het er na deze ramp over eens. Ze gaan terug en geven het koloniseren op. Maar dan overlijdt Peggy. Dit werpt weer een heel nieuw licht op hun toekomst.

Dit boek zou zomaar succesvol kunnen zijn onder de jeugd van nu. Zonder meer prettig leesvoer, maar geef mij toch maar Heinlein voor volwassenen.