Mahfoez, Nagieb - Tussen twee paleizen

Gelezen: oktober 2006

 

Een mooi boek dat voornamelijk inzicht biedt in de wijze waarop de traditionele moslims omgaan met elkaar, de verhouding tussen mannen en vrouwen, de rol van de heer des huizes en dan in het bijzonder diens onaantastbaarheid, de strikte regels omtrent het intomen van de verleidingskunsten van de vrouw, waardoor de mannen vrijwel nergens een uitweg kunnen vinden voor hun begeertes. Het is de wereld waar de schrijver zelf in is opgegroeid. Hij schrijft ook niet veroordelend, maar puur beschrijvend.

 

Niet veel aangestreept.
p. 285 "Haar gezicht was als een spiegel die alles wat in haar omging haarfijn toonde."

p. 292 "Ze moest onvermijdelijk haar gevoelens verborgen houden, want dat was in deze familie een diepgeworteld gebruik een morele noodzaak onder de tirannie van de vader."
Dit geeft heel goed de wereld weer waarin de personages zich bevinden, het hangt aan elkaar van beleefdheden, hoffelijkheden om maar ‘in tune’ te blijven met hun cultuur. De echte gevoelens blijven achter de sluiers.

 

p. 448 "Grote gebeurtenissen maakten kleine handelingen niet overbodig. Het hart van de maatschappij zou altijd groot genoeg zijn voor het ontzaglijke en het triviale, en voor allebei openstaan. (…) In feite was er niets triviaals in het leven."
Het is zeker niet een boek met veel filosofische uitspraken, maar deze mag toch wel vermeld worden.