Rollins, James - The Devil Colony

Een van de nadelen van het genre van de boeken van James Rollins, de thriller, is dat ik ze na lezing vrij snel weer vergeet. Ik las The Devil Colony ruim twee maanden geleden. Maar zo terugbladerend, komt toch het verhaal weer bovendrijven, al blijven de details buiten handbereik.

Ik was al begonnen met een korte beschrijving van het verhaal, maar struikelde al snel over de gaten in mijn geheugen. Het beste dat ik als 'leeservaring' kan bieden, is mijn herinnering aan het plezier dat het lezen van dit boek mij bracht. Rollins heeft weer een buitengewoon boeiend onderwerp te pakken: nanotechnologie. Er doen zich onverklaarbare natuurverschijnselen, die de auteur uiteraard verklaart. Tijdens het lezen ging ik in ieder geval volledig mee in zijn uitleg, en had ik er geen twijfel over dat dit in werkelijkheid zou kunnen bestaan. Wat mij met name boeide is het feit dat zijn verhaal draait om de veronderstelling dat oude culturen - in dit geval van dat van blanke native americans, die wellicht duizenden jaren teruggaan in de tijd - over technologie beschikte waar wij nog niet aan toe zijn. Nanotechnologie van een voorbije cultuur. Prachtig. 

Als altijd vlieg je door de pagina's heen. Het is goed geschreven, de taal is zorgvuldig met hier en daar zelfs een vondst. En hoewel het eeuwenoude verhaaltje van goed versus kwaad toch enigszins zwart/wit blijft, zit er bij Rollins altijd meer in. De kwaden in dit boek - evenals in vorige delen van zijn Sigma Force serie - worden gevormd door een andere geheime dienst. Het zou zomaar kunnen dat wat tot nu steeds twee vijandige kampen waren, in een volgende aflevering misschien strijders aan dezelfde kant blijken te zijn. 

De roman eindigt in ieder geval weer met een opmaat tot het volgende deel, dat al bij mij in de kast ligt. Ja, Rollins blijf ik wel lezen.

Gelezen: december 2013