Tijdens het lezen van deze biografie, kreeg ik steeds sterker het gevoel dat mij iets van diepere betekenis werd meegedeeld. Het boek vertelt het verbluffende levensverhaal van Edgar Cayce, een eenvoudige Amerikaanse boerenzoon. Gedurende 43 jaar gaf hij medische diagnoses en behandelwijzen door helderziendheid.Tijdens zijn hele leven zou hij ruim 40.000 zogenoemde 'readings' geven.

Te midden van de hedendaagse charlatans van het type Derek Ogilvie is het nauwelijks meer geloofwaardig te maken dat iemand daadwerkelijk helderziend is. Het verhaal van Cayce, die leefde van 1877 tot 1945, is juist geloofwaardig omdat Cayce nooit de publiciteit heeft gezocht, zijn gave niet te gelde heeft gemaakt (tegen het einde van zijn leven ontving hij 75 dollar per week van het ziekenhuis waar hij werkte) en alleen ‘readings’ gaf op nadrukkelijk verzoek van mensen. Ook in zijn tijd waren er meer dan genoeg bedriegers. Cayce was echt helderziend, bijna tegen wil en dank.

Als hij een ‘reading’ gaf, bracht hij zichzelf in soort van slaap of hypnose. In die trance kon hij vragen beantwoorden. Hij werd dan bijvoorbeeld in gedachten naar een locatie gedirigeerd, waar iemand was met lichamelijke klachten. Hij vertelde dan de algehele staat van iemands lichaam, waar eventuele verstoringen zaten, wat daarvan de oorzaak was en hoe het verholpen kon worden. Als hij uit die slaap ontwaakte, wist Cayce zich niets te herinneren van wat hij had gezegd. Als hij de readings teruglas, begreep hij zelf nauwelijks wat de medische termen betekenden. Het was alsof hij “was quoting from a universal mind”.

Lange tijd worstelde Cayce met zijn gave, en dacht hij oprecht dat hij gek was. Sterk gelovig als hij was, vermoedde hij zelfs lange tijd dat hij het instrument was van de duivel. Toch waren zijn diagnoses, zonder uitzondering, correct. De ene na de andere reading bewijst dat er iets bijzonders aan de hand was. Desondanks weigerde de officiële arts van een patiënt vaak de door Cayce opgeleverde behandelwijze, waardoor niet altijd het gewenste resultaat werd bereikt. Iedere keer dat de behandelwijze werd gevolgd, was het resultaat positief. Zelfs patiënten die op sterven na dood waren, werden geholpen door Cayce. Uiteraard kwam het ook voor dat zijn hulp te laat kwam. Bijvoorbeeld in het geval van zijn moeder toen die op hoge leeftijd ziek werd, bood zelfs zijn reading geen soelaas. “This soul is ready to move on.”

Toch bleef Cayce argwanend tegenover zijn eigen helderziendheid. Zeker op jongere leeftijd aarzelde hij een reading te geven, omdat hij bang was dat hij verkeerd advies zou geven. Hij vreesde dat hij iemand op die manier kwaad zou doen. Veelvuldig bad hij dat zijn readings rechtvaardig zouden zijn, of dat zijn gave anders van hem zou worden weggenomen. Als iemand hem vroeg wat zijn gave nu inhield, zei hij: “I wish I knew. That’s what worries me. I don’t know what it’s all about.” Zijn biograaf omschrijft Cayces drijfveer als volgt: “He wanted to help people, just as comedians wanted to make people laugh.”

Zo rond de periode van de Eerste Wereldooorlog hadden de twijfels plaatsgemaakt voor een vorm van berusting en aanvaarding. Kennelijk kon hij er niet omheen dat hij een gave had, dus deed hij dat ook maar niet. In die periode vroeg iemand voor het eerst een reading aan van niet medische aard. Hij wilde antwoord op vragen als “What is the real nature of the soul and what is the purpose for this experience on earth? Where do we go from here? What for? Where did we come from?” Allemaal vragen die Cayce, die volledig vertrouwde op de bijbel, zichzelf nooit had gesteld.

In deze readings zette de entiteit die door Cayce sprak haarfijn de theorie van reïncarnatie uiteen, de rol van de ziel, van het bewustzijn en van het onderbewustzijn. Hij wees zelfs de klieren in ons lichaam aan waar deze bewustzijnsvormen zich bevinden. Op een aantal vragen antwoordde Cayce vanuit zijn trance zelfs dat het geen zin had te antwoorden, omdat de mens met zijn beperkte voorstellingsvermogen niet uit de voeten zou kunnen met het antwoord. “Its understanding requires native ability rather than training.” Deze nieuwe wending in zijn readings, luidt een tweede crisis in bij Cayce. “... what the readings have been saying, is foreign to all I’ve believed and been taught, and all I have taught others, all my life. If ever the devil was going to play a trick on me, this would be it.”

Tegen het einde van zijn leven wordt Cayces droom werkelijkheid, een ziekenhuis waar patiënten van zijn readings geheel conform de instructies worden behandeld.

De inhoud van dit boek heeft mij overdonderd. De auteur heeft ook de volledige filosofie zoals die voortkomt uit de meer metafysische readings samengevat. De rol van de ziel, het belang van vrije wil en het waarom van dit alles, wordt hierin beantwoord. Wat er waar van is, zullen we nooit volledig zeker weten. Wat ik wel zeker weet is dat deze biografie, het bestaan van Edgar Cayce en diens bijzondere werken, diepe indruk op mij heeft gemaakt.

Dat de auteur er een nogal eigenzinnige, niet overal even goed na te volgen, stijl en vertelwijze op nahoudt, zij hem vergeven. Ik heb direct nog drie andere boeken gekocht van en over Edgar Cayce. Over de filosofie van de woordvoerder in hem wil ik absoluut meer weten.

Voor iedereen die voelt dat er zich meer afspeelt tussen hemel en aarde dan wij kunnen zien, is dit boek een absolute aanrader!

Gelezen: maart 2012