Ransome, Arthur - Peter Duck

 

Na Swallows and Amazons en Swallowdale begon ik aan dit derde deel uit de serie met de verwachting dat het weer een braaf, veilig maar leuk verhaal over kinderavonturen zou gaan. Peter Duck wordt in Swallowdale namelijk geïntroduceerd als een denkbeeldig vriendje van Titty. Kennelijk vond Arthur Ransome het tijd voor een iets volwassener verhaal met meer echt avontuur. 

 

Peter Duck is in dit verhaal namelijk niet het denkbeeldige vriendje van Titty, maar een oude, zeer ervaren zeeman. Hij besluit mee op reis te gaan op de schoener Wild Cat, de kleine tweemaster van Captain Flint. Hij is de oom (Oom Jim) van de beide zusjes Blackett, Nancy (die in werkelijkheid Ruth heet) en Peggy. Zij zijn The Amazons, en John, Susan, Titty en Roger Walker zijn The Swallows. In de haven van Lowestoft, aan de zuidoostkust van Engeland, maakt de Wild Cat – vernoemd naar Wild Cat Island waar het eerste boek zich grotendeels afspeelt – zich klaar voor een reis zonder directe bestemming.

 

Tijdens hun voorbereidingen vertelt Peter Duck over hoe hij, zestig jaar geleden, als scheepsjongen voer op een schip dat tijdens een orkaan nabij de Caribische Eilanden verging. Hij belandde als enige overlevende op een onbewoond eiland dat vergeven was van de krabben, en dus door hem Crab Island werd gedoopt. Daar was hij er getuige van hoe zeelieden van de Mary Cahoun in het geheim een tas begroeven onder de palmboom waar Peter Duck in was geklommen. Peter Duck wordt door de Mary Cahoun van Crab Island meegenomen en niet lang daarna – als Peter Duck alweer op een ander schip is aangemonsterd – lijdt ze schipbreuk waarbij niemand van de opvarenden overleeft. Alleen Peter Duck weet dus van deze mysterieuze tas die daar begraven ligt. Jaren later vertelde hij dit verhaal aan zijn dochters en kwam het meerdere mensen ter ore, onder wie Black Jake, een kapitein van de schoener Viper. 

 

Het schip van Black Jake ligt aan de kade in dezelfde haven als Wild Cat. Vanaf het dek zien de kinderen dat hij met name Peter Duck voortdurend in de gaten houdt. Als Wild Cat na een proefvaart eenmaal echt het ruime sop kiest, blijkt dat Viper hen achtervolgt. Peter Duck vertelt dat Black Jake een jaar of vijf eerder de coördinaten van Crab Island had weten te achterhalen, en dat hij daar tevergeefs naar de schat heeft gezocht. Peter zelf is niet geïnteresseerd in een schatgraafmissie. Volgens hem kun je maar beter uit de buurt blijven van Crab Island, en al helemaal wanneer Black Jake zijn zinnen op die tas heeft gezet. En bovendien, zegt Peter Duck, misschien is die tas al weg of zit er iets in dat helemaal geen waarde heeft.

 

Als Kapitein Flint uiteindelijk toch besluit dat ze naar Crab Island zullen varen, begint een avontuur dat ruim 500 pagina’s in beslag neemt. Vanuit Lowestoft vaart de Wild Cat naar Crab Island, iets ten oosten van de Zuid-Amerikaanse kust. Een wereldreis die bepaald niet zonder gevaren is, helemaal als we bedenken dat Black Jake een echte piraat is die niet terugdeinst voor mishandeling en moord. Een mooi avontuur dat veel zeemanskennis ademt en waarin Peter Duck, Kapitein Flint en de kinderen voor serieus hete vuren komen te staan. 

 

Vergeleken met de twee eerste delen uit de serie is dit een onlogische gang van zaken. Het meer in het Lake District, waar de kinderen tot nu toe hun avonturen beleefden, was een bijzonder veilige omgeving. De moeders Walker en Blackett konden de kinderen dagelijks in de gaten houden, wat zeker moeder Walker actief deed, om er zeker van te zijn dat hen niets overkwam. De maaltijden worden in overvloed genuttigd en de enige spanning is die in de fantasiewereld van de kinderen. Dat de jongste, Roger, zijn enkel verzwikte in Swallowdale, is geloof ik het ergste dat is gebeurd. Dan ineens mogen de kinderen weliswaar onder de hoede van Oom Jim, die de broer is van de moeder van Nancy en Peggy, zonder enige tijdslimiet naar het andere eind van de wereld varen, waar ze een paar keer ternauwernood aan de dood ontsnappen? Prima voor het verhaal, maar onwaarschijnlijk in de setting van de vorige delen.

 

Het verhaal in Peter Duck is echt spannend en mooi en ik heb het sneller gelezen dan de andere twee boeken. Prima dat Ransome in dit deel de beschermde, rijkeluisomgeving even achter zich heeft gelaten. Al had enige uitleg daaromtrent of verantwoording – waarom de moederkloek haar kinderen zomaar heeft laten gaan – niet misstaan.

 

Gelezen: mei 2021