Saramago, José - De stad der zienden

Als altijd een meesterwerk, al kabbelt het wat meer voort dan veel van zijn andere boeken. Het is minder onderhoudend, maar desondanks een lust voor taalfijnproever en de liefhebber van symboliek. 

Een prachtige Saramago-zin: 

p. 48 -> “mensen staan wereldwijd bekend als de enige dieren die in staat zijn om te liegen, wat ze nu eens mogen doen uit angst en dan weer omdat ze er belang bij hebben, maar ook weleens omdat ze bijtijds inzien dat het hun enige kans is om de waarheid te verdedigen.” 

Heerlijk, liegen om de waarheid te verdedigen… 

p. 107 -> “Laat de duivel het niet horen, De duivel heeft zulke goede oren dat de dingen hem niet hardop hoeven te worden gezegd, Dan vertrouwen we op god, Dat heeft geen zin, die is doof geboren.” 

Genieten van dergelijk nihilisme, volop genieten. 

Bovenal is Saramago een verhaal- en taalfantast. Dat hij nog maar de tijd krijgt om vele boeken te schrijven. Ik ben erg nieuwsgierig naar zijn Lanzarotte-dagboek, maar dat is vooralsnog alleen in het Portugees verschenen, ook nog niet in het Engels vertaald, voorzover ik weet. 

Gelezen: februari 2006