Rollins, James - The 6th Extinction

Na twee jaar was het weer eens tijd voor een Rollins – al heet de auteur in het echte leven Czajkowski. Als altijd heb ik ook nu weer grote bewondering voor ’s mans productiviteit, professionaliteit en vindingrijkheid. Sinds 1999 verschijnt er jaarlijks minstens één boek van zijn hand – sommige jaren (2009, 2013) zelfs drie stuks, andere (2008, 2012, 2014, 2015) twee. Twee series schrijft hij samen met iemand anders, maar dan nog: voor dergelijke productiviteit heb ik het grootste respect. Ook zijn Sigma Force avontuur uit 2014 - The 6th Extinction - heb ik weer met groot plezier gelezen.

 

Na een explosie in een onderzoeksfaciliteit bij Mono Lake in California, nabij het wereldberoemde Yosemite National Park, komt een hoogst besmettelijke toxische wolk vrij. Binnen de kortste keren sterft al het leven – flora en fauna – in de omgeving en verspreidt de besmetting zich langzaam maar zeker. Het is begin van een rollercoaster die de lezer van Amerika naar Antarctica en de tepui’s in Brazilië brengt. 

 

Volgens onderzoekers vindt op aarde momenteel de zesde grote uitsterving plaats – het verdwijnen van de dinosauriërs was de derde keer dat dit gebeurde. De oorzaak van het hoge tempo waarin dier- en plantensoorten op dit moment uitsterven, wordt toegeschreven aan menselijk handelen. Onderzoek naar zogeheten ‘extremophiles’ – leven dat zich heeft aangepast aan extreme omstandigheden zoals hitte, koude, zuurgraad, druk en hoge toxiciteit – in de handen van een maniak leidt tot een levensbedreigende catastrofe van globale proporties. Deze maniak meent dat de oorzaak van het uitsterven, de mens, onschadelijk moet worden gemaakt. En ja, wederom moeten Gray Pierce en Painter Crowe en hun collegae van Sigma Force de wereld redden van de ondergang. Iets wat hen uiteraard lukt, op het laatste moment. Daarvoor hoef ik niet eens een spoileralert af te geven. 

 

Het mooie van Rollins’ verhalen is dat ze in de kern zijn gebaseerd op wetenschappelijke werkelijkheid. Daarom blijf ik zijn boeken lezen. Zo heeft onderzoek naar het Vostok meer op Antarctica bijvoorbeeld uitgewezen dat onder de kilometers dikke ijslaag een groot meer ligt waar zich dankzij thermische warmte uit de aarde een compleet ecosysteem van duizenden soorten (algen, bacteriën, eencelligen enzovoort) bevindt. Dit ecosysteem heeft zich gedurende een slordige 15 miljoen jaar ongestoord kunnen ontwikkelen. De reis die enkele van de personages ondernemen door een soortgelijke wereld onder het ijs is voor mij het hoogtepunt van dit boek. De meest idiote en agressieve levensvormen komen voorbij en het principe van eten-en-gegeten-worden is in deze gevaarlijke omgeving extreem. 

 

Boeiend is ook het onderzoek naar DNA, RNA en XNA – wat mij aanzet tot het nadenken over de oorsprong van leven en de betekenis daarvan. Synthetische biologie, het manipuleren van bacteriën, virussen en dergelijke, in de verkeerde handen is natuurlijk de onderliggende drijfveer achter deze thriller. Helaas hanteert Rollins ook nu weer een hoog pief-paf-poefgehalte. Standaard hierbij is dat alleen de (meestal) naamloze commando’s rondom de hoofdpersonen gedood worden. De personages in dit tiende Sigma Force avontuur komen altijd vrij met de schrik, een schaafwond en als hen iets ernstigers overkomt, is daar altijd weer een genezing voor beschikbaar. Dat zijn nu eenmaal de regels van een thriller.

 

Dit boek is een heerlijke rit door ‘wat zou kunnen gebeuren’. Ik geloof dat ik mijn ‘achterstand’ ga inlopen, want met Rollins’ productie lig ik nog minstens vijf thrillers achter op schema.

 

Gelezen: mei 2020