De boeken van Kruithof (Je moet niet doen of alles hetzelfde is) en Van Brederode sluiten naadloos op elkaar aan. Het lijkt er zelfs op of de een de ander heeft geplagieerd. Het boekje van Van Brederode verscheen in februari, dat van Kruithof in september.

In beide boeken heb ik uitvoerig zitten strepen. Beide schrijvers ageren beide tegen de nivellering van de kunsten, alsof alles van gelijkwaardig niveau zou zijn, en ze bepleiten de herinvoering van het onderscheid tussen kwaliteit en pulp.

Désanne is de betere stilist, minder hoogleraarachtig of wetenschappelijk en autobiografischer, directer. Ik voel me bij haar verhaal ook veel nauwer betrokken. Het raakt me dieper en ik herken veel van wat ze schrijft. Het je moeten schamen voor je intellectuele eigenschappen, die nauwelijks meer openlijk mogen worden beleden zonder dat je van Mars komt of tot nerd wordt gedegradeerd. Ja, erg goed.

Gelezen: december 2006