Flaubert, Gustave - Geluk is onmogelijk

Een onbetaalbare mopperpot en zwartgallige zeurpiet, maar een groot schrijver, zelfs in zijn brieven. Een stilist zoals er zelden op de aarde heeft rondgelopen. Gewoon heerlijke lectuur, waar ik nog altijd volop van kan genieten.

 

Een paar citaten die het overtikken meer dan waard zijn. 

Zijn kunstenaarscredo, welbekend bij de insiders. 

"De kunstenaar moet in zijn werk zijn als God in de schepping, onzichtbaar en almachtig; laat Hij overal voelbaar maar nergens zichtbaar zijn."

 

"Alles hangt af van de waarde die we aan de dingen toekennen. (…) Een kannibaal die zijn soortgenoot opeet is even onschuldig als een kind dat aan zijn zuurstok likt." 

 

Prachtige formulering over het eindeloze gezoek naar antwoorden en oplossingen:

"Hoe perfecter de telescopen worden, hoe talrijker de sterren zullen zijn."

 

Zijn grootsheid blijkt voor mij uit navolgend citaat, Flaubert is een denker: Doorgeschreven over de sterren: 

"En ik, die één minuut op die ene vonk meedraai, wie ben ik dan, wie zijn wij? Dat gevoel van mijn geringheid, van mijn nietigheid, stelt me gerust. Ik heb het idee een in de ruimte verdwaald stofdeeltje te zijn geworden, en toch maak ik deel uit van die oneindige grootheid die me omringt."

 

"De enige manier om het bestaan te verdragen is je door de literatuur te laten bedwelmen als door een eeuwige orgie." 

 

"…dat we die ellendige dingen verdragen. Waarom het zo is? Hier betreden we Gods terrein!"

 

De gelatenheid die uit de volgende halve zin spreekt: 

"iedereen volgt zijn weg en rolt het hellinkje af." 

 

Zo’n brompot als hij was, hij was ook romantisch, empathisch en warm: 

"Wanneer u zoudt willen huilen, maar niet durft, stuur mij dan uw tranen."

 

Drie regels verderop weer: 

"De mensen zijn varkens, zoveel is zeker, en leven is een smerig beroep."

 

Zijn eigen warmte beschrijft hij zelf op 

"Want achter mijn gendarme-uiterlijk schuilt een overgevoelig vrouwspersoon." 

 

Een visionair: 

"Heidendom, christendom, ploertendom. Dat zijn de drie grote ontwikkelingsfasen van de mensheid. Het is onaangenaam in de laatste te verkeren." 

 

"Ik probeer me met inkt te bedrinken"

 

"Waarom zouden we altijd toegeeflijk zijn tegenover het middelmatige!"

 

"Het bestaan begint me hartgrondig de keel uit te hangen. Voltaire omschreef het als een kille grap. Te kil en niet grappig genoeg naar mijn mening." 

 

Flaubert verwoordt mijn eigen zienswijze: 

"Het voornaamste op deze aarde is (aangezien geluk er onmogelijk is) je tijd op een aangename manier doorbrengen."

 

"Waarom zou je, wanneer je iemand bent, iets willen zijn?"

 

Een citaat van ene Labruyère dat ik volledig onderschrijf: 

"De hele intelligentie van een schrijver bestaat uit goed omschrijven en goed beschrijven."

 

Het was weer smullen!

 

Gelezen: maart 2007