Keilson, Hans - Komedie in mineur

Dit boek las ik al enige maanden geleden, maar kom er pas nu aan toe het te ‘leeservaren’.

Het vertelt het verhaal van een echtpaar tijdens de Tweede Wereldoorlog. Wim en Marie nemen Nico, een joodse onderduiker, in huis. De spanning die dat met zich meebrengt is goed voelbaar. Als Nico plotseling komt te overlijden, moeten ze het lichaam ergens kwijt. In hun paniek besluiten ze het lijk op een nacht onder een bank te leggen in het nabijgelegen park. Als dat eenmaal zonder al teveel tegenslagen is gelukt, komen ze tot hun schrik tot de ontdekking dat in de pyjama waarin ze Nico ‘ten grave’ hadden gedragen een waslabel zit, dat naar hun verwijst. Daar hadden ze niet aan gedacht. Enkele spannende dagen breken aan, waarin Wim en Marie zelf onderduiken, maar uiteindelijk blijkt dat de persoon die het waslabel heeft gezien hen niet heeft verraden.

Het boekje (126 pagina’s) leest heel snel weg en is zonder meer goed. Toch zal ik niet een echte liefhebber worden van Keilsons werk. Daarvoor vind ik het te vlak en te kleurloos. Een enkele metafoor sleept de auteur bijvoorbeeld alinea’s achter zich aan en sporadisch laat hij zich verleiden tot erg gezwollen taalgebruik. Wel erg goed is de spanning die je als lezer voelt, dat je leven aan een zijden draadje hangt. Om tijdens de Tweede Wereldoorlog als activist te overleven, moest je in staat zijn te anticiperen en daar ook snel naar te handelen.

Gelezen: oktober 2013