Gewoon een heerlijke thriller. Naast de gebruikelijke praktisch onschendbare special agents, spelen ook normale mensen een rol in dit verhaal. Mensen voor wie de vuurgevechten en de miraculeuze ontsnappingen traumatische ervaringen zijn. Dat vind ik pleiten voor de geloofwaardigheid van het verhaal. En een goed verhaal is het.
Vanuit het hele verre verleden is een boek overgeleverd met daarin het recept voor een soort van levenselixer. Doordat de laatste pagina's van het boek ontbreken, werkt het elixer maar ten dele. De familie die het in bezit heeft gekregen, tracht het geheim te beschermen en zoekt naar een volledig overgeleverde versie van het boek. Een andere familie wil het juist koste wat kost in handen krijgen. Het levert mooie historische verhandelingen op en boeiende discussies omtrent het streven van de mensen naar onsterfelijkheid en het goede of slechte daarvan.
In het heden zijn nazaten van beide families nog altijd verstrikt in dezelfde strijd. Aardig is dat in dit boek niet direct glashelder is wie nu de goeden en wie de slechten zijn. Niets is in eerste instantie wat het lijkt. Ook positief vond ik dat de helden en antihelden niet de hele wereld over moeten reizen om bij hun 'schat' te komen. Het verhaal speelt zich voor 90 procent af in Beirut.
Een uitvoerige uiteenzetting over de alchemie deed mij eveneens deugd. Een aparte vermelding verdient de beschrijving van een beeld van Queirolo: Disillusionment. Een engel probeert iemand te bevrijden uit netten waarin hij verstrikt zit. Een uitleg luidt dat het beeld “represented man trying to free himself from the trap of false beliefs, aided by his intellect.” (p.260) Kijk, dat noem ik nu verrijkt worden terwijl je wordt vermaakt.
Er zitten ook enkele zwakke momenten in dit boek. Bijvoorbeeld dat een van de hoofdpersonen niet of nauwelijks Arabisch spreekt, maar kennelijk wel in staat is om de diverse dialecten uit elkaar te houden. (p.344)
Kortom, een goede thriller met een mooi verhaal en gewoon goed geschreven. Khoury blijft op mijn lijstje staan van te volgen auteurs.
Gelezen: februari 2011