Een leeservaring die grotendeels is verpest door de marketeers die iedere snipper boekbespreking waarin de termen ‘The DaVinci Code’, ‘Dan Brown’ en ‘thriller’ werden genoemd op de achterkaft hebben gekwakt. Dit boek is geen thriller, het heeft helemaal niets te maken met het boek van Dan Brown, lijkt er werkelijk in de verste verte niet op.
Toegegeven, de marketing werkt, want ik heb mede daardoor ook dit werk aangeschaft. Maar op de lange termijn werkt het averechts, want een volgend boek van mevrouw Malarkey zal ik niet kopen. Niet dat dit een slecht boek zou zijn, integendeel. Ik geloof dat het een goed boek is, maar wie een spannende pageturner verwacht in het genre van Dan Brown, komt bedrogen uit.
Eigenlijk zou het boek een tweede lezing verdienen, maar ik betwijfel of ik mij daar ooit de tijd voor zou gunnen.
Uiteindelijk gaat het boek over oorlog en liefde. De oorlog in de wereld en in het individu en de liefde die daardoor in de verdrukking dreigt te komen. Het speelt zich af tegen de achtergrond van het naoorlogse Egypte, waar de Nag-Hammadigeschriften nog maar net zijn gevonden en veel reuring veroorzaken in de verkoopkringen van historische vondsten.
Omtrent de gnostische waarde van de evangeliën die nooit in de bijbel werden opgenomen, heeft de schrijfster niets nieuws te melden. In dat opzicht is dit een roman voor beginners.
Door de trage manier van vertellen, lijkt het verhaal niet te gaan vliegen. Het leest stroperig en een aantal keren heb ik de neiging moeten onderdrukken om het boek weg te leggen.
Kortom, een mooi verhaal, een goed boek dat thuishoort in het genre liefdesverhalen, misschien zelfs wat in het verleden werd aangeduid met ‘streekroman’, maar zeker niet in het genre relithriller.
Gelezen: september 2009