Rollins, James - The Judas Strain

Kan een schrijver die in één jaar tijd twee volwassen romans (500 pagins’s per stuk), een kinderroman (300 pagina’s) en enige los/vastwerk produceert, nog kwaliteit leveren? Ik ben sterk geneigd om daar ‘nee’ op te antwoorden, maar dat hangt samen met mijn eigen trage schrijfproductie. Toch flikt Rollins dit nu al flink wat jaren achter elkaar en het ziet ernaar uit dat hij er nog wel even mee doorgaat. En ja, de boeken zijn goed. De een beter dan de ander, maar grosso modo zijn ze ruim boven de streep.

De laatste die ik van hem las, The Judas Strain, leest wederom als een trein en is razend spannend. Dat op zich is al een prestatie. Maar toch ervaar ik bij mijzelf een mate van verzadiging van het genre (en dat terwijl nog zeker een stuk of dertig titels heb staan die op lezing wachten). Zo verloopt het vinden van eeuwenlang verborgen geheimen of kunstschatten allemaal wel erg gemakkelijk en vinden de hoofdpersonages een volgende locatie in hun speurtochten eveneens wel heel erg eenvoudig en associatief. 

In The Judas Strain leidt een geheimzinnige tekenreeks bijvoorbeeld tot 14 puntjes op een leeg vel, die met elkaar kunnen worden verbonden. Al snel wordt het herkend als een sterrenstelsel, Draco ‘the dragon’, en hoewel je de puntjes op ontelbaar verschillende manieren met elkaar kunt verbinden, wordt dat binnen één minuut op de enig juiste manier gedaan en roept een ander direct ‘Hee, krijg nou wat! Dat lijkt wel op het tempelcomplex van Angkor in Cambodja.’ Dergelijke momenten van goed geluk en reeksen van treffende toevalligheden doen zich aan de lopende band voor. 

Goed, het is een thriller, dus je bent als lezer niet al te kritisch. Bij een opera laat ik me ook graag meeslepen door volstrekt ongeloofwaardige emoties. Maar de kunst zit hem toch in de dosering. En die raakt een beetje zoek.

Het zij nogmaals gezegd: mijn pet af voor de prestatie van Rollins, en met name diens productie. Maar na zeven van zijn boeken te hebben gelezen (nog drie in de kast, en in afwachting van nog eens twee mass paperbackuitgaven) komt nu voor het eerst de gedachte bij mij op, dat het Rollins-virus wat raakt uitgewerkt. Misschien moet ik het maar bij die drie reeds gekochte delen laten.

Gelezen: maart 2010