Walsch, Neale Donald - Conversations with God, Book 4. Awaken the Species

Het is alweer enige tijd terug – april/mei 2016 – dat ik de eerste twee boeken in de serie Conversations with God (CWG) las. Ik was, en ben nog steeds, diep onder de indruk van de onvoorstelbaar prachtige diepgang in deze boeken. Vorig jaar (januari) las ik deel drie en hoewel ik deze niet heb beschreven, gaf ik het een onvoorwaardelijke 10 als waardering. Volstrekt onverwacht verscheen vier jaar geleden een vierde deel in de serie, nu met een ondertitel Awaken the Species. De taal en materie wordt met ieder boek vertrouwder en ik kan mij eigenlijk niet meer verplaatsen in mijn levensvisie van vóór CWG. 

 

Neale Donald Walsch benadrukt ergens dat zijn teksten niet gechanneld zijn. Het is voor hem weliswaar alsof hij dictaat opneemt dat hem door God, Het Hogere, Het Al, De Kosmos of hoe je het ook wilt noemen wordt ingefluisterd. Maar tegelijkertijd realiseert hij zich dat hij hier niet los van staat. Zoals hij in het voorwoord schrijft:

“All of us have the ability to access the source of highest wisdom within us – which we are invited to consider to be God working in and through us.”

En verderop in het boek luidt het:

“It is critical to understand that God is both The Creator and The Created. There is no separation between the two.”

 

De titel doet vermoeden dat wij als mensheid een opdracht krijgen van God, maar niets is minder waar. Wel constateert hij dat de mensheid, als soort met bewustzijn, de peuters van het universum zijn. We zijn een jonge soort en hebben nog een uitvoerig ontwikkelpad voor ons liggen. Maar over zijn wens is God glashelder: 

“God’s desire is not that particular outcomes occur, but that the sentient beings in God’s universe be fully empowered to create what they want.” 

Het is wederom een bevestiging dat mensen over vrije wil beschikken.

 

Deze relativering spreekt mij enorm aan. Het zit in dezelfde categorie als waar Walsch het in zijn nawoord over heeft. Daar uit hij zijn voortdurende twijfel over de echtheid van zijn CWG-teksten. Vaak krijgt hij van journalisten de vraag of hij niet over deze ervaring en de ontvangen informatie twijfelt. Altijd antwoordt hij dan:

“The day I stop doubting is the day I become dangerous, and I have no intention of becoming dangerous.”

Hij benadrukt nog maar eens dat een van de belangrijkste boodschappen in de CWG-dialogen is ze simpelweg niet te geloven. 

“We do well to remain our own authority in all matters regarding the Self and the soul. No one can tell us what is true for us, and no one should try.”

Een prachtige zienswijze die ik bijzonder graag breder zou verspreiden onder mensen. In dit kader is ook het volgende citaat van God veelzeggend:

“It would indeed defeat your purpose if you set yourself apart as ‘Those Who Know’, and decide that it is your job to tell others what they don’t know.”

Aansluitend typeert God leiderschap met de volgende woorden:

“Remember always that a ‘leader’ is not one who says, ‘Follow me.’ A leader is one who says ‘I’ll go first.’” 

 

God vertelt Walsch over het bestaan van Highly Evolved Beings (HEB). Dit zijn wezens die elders in het universum vertoeven en die zich er tijdens hun leven van bewust zijn dat ze allen deel uitmaken van één geheel. Het hele concept van separatie, zoals de mensen dat ervaren, is hen vreemd. Dat besef zorgt ervoor dat er in hun wereld bijvoorbeeld helemaal niet zoiets bestaat als bezit, afgunst of conflict. Ook kunnen deze HEB’s reizen tussen het fysieke en metafysische. Daarnaast weten zij dat hun zijn, hun bestaan, nimmer zal eindigen. Daarom is het afscheid van hun fysieke vorm geen droevige aangelegenheid. Zij zijn niet verdrietig om het ‘sterven’, maar zij vieren hun ‘Continuation Day’.

 

Ondanks het hoge theoretische gehalte van het geschrevene, dringt Walsch er bij God op aan om enkele concrete handreikingen. Hoe kan onze soort ontwaken? God geeft er vijf. Met name het ‘choose a state of being’ spreekt mij aan. 

“Life has very little to do with what you are doing and very much to do with what you are being while you are doing it.”

Een buitengewoon wijze les!

Over dezelfde materie gaat het volgende. God vertelt dat enkele HEB’s in de afgelopen millennia als mens op aarde hebben rondgelopen, om de mensheid een duwtje in de rug te geven. (Wie dat zijn geweest, wil hij niet onthullen.) Als Walsch opmerkt dat ze dan bij de mensen mislukking na mislukking hebben kunnen observeren, reageert God:

“There is no such thing as ‘failure’ in the experience of Highly Evolved Beings. The simple commitment to undertake anything, and the actions and activities involved in doing so, provide all the sense of achievement or accomplishment that a HEB desires. (…) It is not necessary for the outcome of that expression to take a particular form for the experience of the expression to be validated, justified or celebrated.”

 

Zijn wie je werkelijk bent, is de ultieme waarde. Dat hoeft in niets bewezen te worden, er is geen evaluatiemoment. En iedereen hier is heel, compleet en perfect. ‘Succes’ ligt in de liefde, het plezier, het geluk en het besef van ‘jouw ware zelf’ dat iemand ervaart.

 

Gelezen: september 2021