Jordan, Robert - New Spring

Het is lang geleden dat ik fantasy las, maar het is wel het genre waarin ik mijzelf als lezer ontdekte. Ik las (toen nog in een Nederlandse vertaling) Duncton Wood van William Horwood in 1980 en was als 16-jarige compleet overdonderd.

 

Deze schrijver ben ik als lezer altijd trouw gebleven. Sinds de vier boeken van Hyddenworld-serie - nu bijna tien jaar geleden - is het stil rondom deze schrijver. Niet lang daarna meende ik dat alleen literatuur échte boeken waren, maar gelukkig ben ik ook dat weer ontgroeid. Ik lees diverse genres door elkaar - literaire romans, thrillers, essays, biografieën en nu ben ik dus weer teruggekeerd bij fantasy. 

 

Door de Amazon-serie The Wheel of Time kwam ik in contact met het werk van Robert Jordan. Natuurlijk ooit wel eens van gehoord, maar het had mijn interesse niet meer. Die tv-serie maakte mij razend nieuwsgierig naar de boeken. In een opwelling kocht ik de complete serie (15 stuks in totaal), en daarvan heb ik nu de ‘prequel’ gelezen: New Spring. Mijn beeldvorming voor wat een aantal personages betreft, is bepaald door de tv-serie. Dus hoofdpersonen als Moiraine, Siuan en Lan hebben de gezichten van de acteurs, terwijl ik lees. Prachtig om met deze voorgeschiedenis in 300 pagina’s kennis te maken met de intrigerende en intrigante wereld van de Aes Sedai. 

 

Een prachtig gegeven vind ik dat de One Power uit vijf stromen bestaat: aarde, lucht, vuur, water en spirit. Wat mij ook bevalt is dat alleen vrouwen in staat zijn de One Power te hanteren. Mannen die met de vonk zijn geboren kunnen dat slechts korte tijd, totdat ze onvermijdelijk krankzinnig worden. Ook het ceremoniële van veel gebeurtenissen vind ik erg mooi. Zoals de inwijding van de Aes Sedai, waarbij ze drie geloften als het ware opgelegd krijgen. Of de eed die Lan Mandragoran als baby in zijn naam gelegd krijgt:

“To stand against the Shadow so long as iron is hard and stone abides.”

En de mooie taal doet mij als lezer erg goed. Over die eed van Lan staat bijvoorbeeld op de volgende pagina:

“The oath that had murmured so long in his heart became a dance his feet had to follow.”

En dan tot slot van deze lofzang vind ik het heerlijk om te lezen over profetieën. 

 

Veel Tao, Boeddhisme en andere levenswijsheden vind ik terug in dit verhaal. 

“…but laughter was better than worrying over what he could not change, such as weary men drowsing on guard. As well worry about death. What could not be changed must be endured.”

Iets verderop een variatie:

“Change what you can if it needs changing, but learn to live with what you can’t change.”

Of:

“It was beyond unwise to enter battle angry. Anger narrowed the vision and mad for foolish choices.”

 

Maar er zit ook erg veel politiek in dit boek, intrige, afgunst en geweld. Kortom, de wereld van Robert Jordan is een wereld als de onze, zij het met magie. Kortom, de kennismaking in beeld en geluid was al welkom, de kennismaking met het geschreven woord bevalt mij nog beter (niet verwonderlijk misschien). New Spring bouwt zorgvuldig het podium waarop het eerste deel van de serie zich zal afspelen. Uiteraard ben ik dat deel (The Eye of the World) nu aan het lezen.

 

Gelezen: januari 2023